Wat hebben we geleerd in april?
Rachida Lamrabet en Ilona Lyubayeva spreken
Rachida Lamrabet en Ilona Lyuabayeva ontvingen in maart op dezelfde dag hun ontslagbrief. Humo laat hen op 24 april aan het woord (hier). Ook De Wereld Morgen zendt op 25 april een video-gesprek uit dat plaatsvond op 22 april in het Brusselse culturele café Le Space (hier). Alhoewel Lyubayeva de bons kreeg van de Vlaamse regering twijfelt niemand eraan dat vooral de N-VA met Liesbet Homans achter het ontslag stond. Bij Lamrabet leek de politieke motivatie achter het ontslag aanvankelijk minder duidelijk omdat geruchten gelanceerd werden van bijkomende elementen. In Humo brengt Rachida een andere versie: "Unia heeft na mijn ontslag gecommuniceerd dat er tijdens ons gesprek nog andere breekpunten aan het licht waren gekomen. Mijn advocaten en ik hebben gevraagd: ‘Wélke breekpunten?’ We wachten nog altijd op het antwoord: er zijn er geen."
Zowel Rachida als Ilona kregen heel wat steunbetuigingen. Er waren ook andere stemmen die vonden dat het in dit geval niet gaat om vrijheid van meningsuiting. Bij hen gaat het om een medewerkster-juriste die haar mening moet geven als juriste i.v.m. een ontvangen klacht. Hoe kan zij nu een onpartijdig en juridisch verantwoord advies geven wanneer zij van oordeel is dat de Belgische wetgeving terzake niet correct is? Het is toch totaal onlogisch dat zo'n medewerkster nog adviezen opstelt die in strijd zouden zijn met de wet.
Dat vinden we geen juiste stellingname. Rachida was een juriste bij een organisatie die zich moet inzetten tegen racisme en discriminatie. Discriminatie op basis van sekse, religie, geaardheid, afkomst etc. wordt door de grondwet verboden. Advokaten zijn geen rechters en moeten hun cliënten verdedigen. Het is juist hun taak om te laten zien dat sommige wetten ingaan tegen de basiswetten vervat in de grondwet.
Het ontslag van Lamrabet gaat echter niet enkel om een juriste die als kunstenaar laat zien dat een burkaverbod een verregaande inbreuk betekent op de vrijheid en de privacy van vrouwen. Unia is dè interfederale organisatie die discriminatie wil bestrijden en gelijke kansen bevorderen. Voor vele mensen met migratieachtergrond tast dit ontslag de legitimiteit aan van de instelling. Dat zou belangrijker moeten zijn dan de steun van een minister die niet geïnteresseerd is in een beleid tegen racisme en discriminatie.
Antwerpen wil vluchtelingen weg.
Het is al langer bekend dat Antwerpen nieuwe migranten en vluchtelingen liever kwijt dan rijk is. Op 5 april lanceerde Antwerps schepen voor Inburgering Fons Duchateau (N-VA) een voorstel om erkende vluchtelingen niet in de stad, maar op het platteland op te vangen. Volgens Vluchtelingenwerk Vlaanderen is het inderdaad zo dat vluchtelingen eerder naar de stad trekken dan naar het platteland. Dat los je echter niet op met een stedelijk ontmoedigingsbeleid. Zorg eerder voor kwalitatievere opvang in de gemeenten en vooral voor een woonbeleid dat beantwoordt aan de nood van mensen met een beperkt inkomen.
Homans wil erkenning van de Fatih-moskee in Beringen afnemen.
Op 6 april kondigt minister Homans aan dat ze de procedure opstartte voor het intrekken van de erkenning van deze moskee. Ze stelt: "Uit de stukken die men ons geleverd heeft, blijkt dat er in Beringen praktijken zijn gebeurd die strijdig zijn met de voorwaarden die gelden voor erkende moskeeën in Vlaanderen". Al snel laat de staatsveiligheid weten niet akkoord te zijn met de interpretatie die Homans geeft aan haar rapport. En in het Vlaams parlement krijgt ze niet alleen de wind van voren van de oppositie maar ook coalitiepartners Open VLD en CD&V vinden dat de minister te ver gaat. Ze zou aan eigen profilering en spektakelpolitiek doen en hard roepen zonder actieplan of echt beleid. Daarenboven werkt deze manier van werken de polarisatie die de Turkse regering veroorzaakt, niet tegen. En weer eens wordt een minderheidsgroep in onze samenleving geculpabiliseerd. Een beleid dat verbondenheid en actieve participatie bevordert is daarentegen wat we nodig hebben.
"CD&V is al dé moslimpartij bij uitstek"
Op 9 april geeft Zuhal Demir in De Zondag een interview en zegt "Ik wil de Vlamingen waarschuwen: CD&V is de nieuwe moslimpartij. Ik hoop dat de ogen van iedereen opengaan". Niet dadelijk een uitspraak die uitgaat van een positieve houding tegenover de moslims in onze samenleving. Moslims zijn iets waarvoor gewaarschuwd moet worden. Als islamofobe uitspraak kan dat tellen. De CD&V-voorzitter voelde zijn partij vooral aangevallen door een andere uitval van Demir: "Beke ziet moslims als kiesvee". Een reactie waaruit blijkt dat "kiesvee" niet toepasselijk is op burgers en dat moslims welkom zouden moeten zijn bij alle partijen, kwam er niet. Blijkbaar voelde de achterban van de partij zich ook zwaar gepakt door het verwijt van "moslimpartij". Premier Michel werd ingeschakeld. CD&V dreigde met het niet goedkeuren van de beleidsnota van Zuhal Demir. Maar er kwamen geen excuses en N-VA voorzitter De Wever herhaalde dat "Demir inhoudelijk gelijk heeft".
CD&V keurde de beleidsnota uiteindelijk goed. Ook nadat Amnesty International Vlaanderen bezorgd reageerde: "De nota bevat slechts vage beloftes om “stappen te zetten” voor de oprichting van een nationaal mensenrechtenmechanisme, en rept met geen woord over het geplande nationaal actieplan tegen racisme."
Aalsters kinderdagverblijf schrapt varkensvlees
Waarin een land groot kan zijn. De Standaard, Het Nieuwsblad, Het Laatste Nieuws vonden het op 10 april een kop waard. Ook Radio 2 kwam er op terug. Onaanvaardbaar, vond de bevoegde schepen Iwein De Koninck (CD&V), die wel benadrukte dat de beslissing niet om ideologische (sic) redenen genomen werd. Door de maandenlange afwezigheid van de hoofdkok werd een jaar geleden beslist om in het menu-aanbod te schrappen, waardoor varkensvlees eruit ging. Het Vlaams Belang had nu de kat de bel aangebonden en scoorde.
En stel je even voor dat een kinderdagverblijf varkensvlees schrapt omdat ze voor joodse en moslimkinderen wil zorgen die geen varkensvlees eten en dat er genoeg alternatieven zijn om een volwaardige menu aan de kinderen aan te bieden? So what?
Turks referendum en de roep naar afschaffing dubbele nationaliteit in België
Nog maar pas in maart had Peter De Roover zich vragen gesteld bij de dubbele nationaliteit. Sarah Smeyers (ook N-VA) had zich toen al neergelegd bij de juridische onhaalbaarheid van het voorstel tot afschaffing. En toch kwam het op 17/4 terug op tafel door Hendrik Bogaert van de rechtervleugel van de CD&V. De concrete aanleiding was dit keer het Turkse referendum voor meer presidentiële macht voor Erdogan, waar bleek dat Turken in België massaal pro Erdogan stemden. Ook deze keer had het voorstel meer te maken met profileringsdrang ten koste van Turkse medeburgers dan met doordachte politiek. Als het erom gaat om mensen met Turkse roots sterker te binden met België en minder met Turkije, dan is een dubbele nationaliteit allicht het minste 'kwaad'.
Op 20 april zet Koen Geens, minister van Justitie de puntjes nog eens op de i: (hier)
- Iedere staat beslist soeverein (zonder inmenging van buitenaf) wie zijn nationaliteit krijgt en hoe ervan af te geraken.
- België kan dus de Turkse of Marokkaanse nationaliteit niet afpakken.
- België kan wel beslissen dat iemand die een buitenlandse nationaliteit krijgt of heeft, automatisch zijn Belgische nationaliteit verliest.
Pleiten tegen een dubbele nationaliteit is in deze context pleiten om de Belgische nationaliteit af te pakken. Daarmee verhindert men wat men wil verkrijgen: dat mensen meer betrokken zijn bij België.
Op 21 april doet de Stichting Vlamingen in de Wereld, die de belangen behartigt van de tienduizenden Vlamingen in het buitenland, nog een duit in het zakje. Ze stelt: "De eis tot de dubbele nationaliteit die onze organisatie al vele jaren verdedigt, kwam (op 10/5/2007) er in functie van de uitgeweken landgenoten. Landgenoten die voor onze kennisgedreven exportregio een bijzonder belangrijke rol vervullen."
Discussie weer voor even gesloten.
Afschaffen financiering religies / wij zijn superieur
Op 15 april was het de beurt aan OpenVld om zich te profileren ten koste van minderheden. Voorzitster Gwendolyn Rutten pleit in De Standaard voor het afschaffen van de overheidsfinanciering van religies. Al snel blijkt dat het vooral gaat om de financiering van de Turkse moskeeën. Maar de financiering van één erkende godsdienst afschaffen en van de andere erkende religies niet, dat werkt dus niet. Ballonnetje terug naar af.
Dan maar een ander register opentrekken. In Het Laatste Nieuws van 22/4 verdedigt ze "onze manier van leven", die "zonder enige twijfel superieur is aan alle andere in de wereld". Daar voegt ze aan toe "De radicale islam is niet het nieuwe normaal."
Ze krijgt al snel steun van Maarten Boudry (hier) en van de voorzitter van Jong VLD (hier).
Het valt daarbij op dat zowel Rutten als Boudry "ons" superieur vinden omdat de "anderen" inferieur zijn. Of nog beter: om de anderen als inferieur te kunnen definiëren. Het is dan een kleine stap naar racisme, discriminatie, uitsluiting. En laat het nu juist dàt zijn wat we nu zo veelvuldig in onze samenleving tegenkomen.
Meer daarover op dekoloniseer.be
Deportatiewet
Vorig maandoverzicht (hier) begonnen we met de goedkeuring van de aanpassing van de vreemdelingenwet waardoor 'criminele' buitenlanders die in ons land geboren zijn of er voor hun 12de arriveerden, kunnen worden uitgewezen op basis van vermoedens. We zagen toen ook een toenemend verzet. Op 29 april trad de deportatiewet in werking.
Alvast twee organisaties hebben besloten om een klacht in te dienen bij het Grondwettelijk Hof. De Liga voor de Mensenrechten en het advocatencollectief Progress Lawyers Network. “De wetswijziging is in strijd met de fundamentele democratische rechten, zorgt voor willekeur en schendt de Grondwet”, zeggen ze. Ze hebben zes maanden de tijd om de klacht neer te leggen. Samen met andere organisaties bezint Hand in Hand zich hoe het verzet zich verder moet ontwikkelen. We houden jullie op de hoogte.